Φουρνά…η παιδική χαρά…

Είναι φοβερός ο τρόπος που ο χαρακτήρας της δραστηριότητας περνάει και στις photo, κάθε φορά. Αυτή τη φορά η δραστηριότητα δεν ήταν “επική”, ήταν όντως “παιδική χαρά”, και οι φωτογραφίες το δείχνουν πολύ χαρακτηριστικά. Λιακάδα και πολύ χιόνι…περάσαμε απίθανα, ξεκουραστήκαμε, βραχήκαμε, ανοίξαμε απάτητο χιόνι με αρκετό ύψος, δεν πιέσαμε ανθρώπους και οχήματα (όχι πολύ τουλάχιστον, κατά τη γνώμη μου), “παίξαμε WRC” στο πατημένο και χαλαρώσαμε στο τζάκι του μπάρμπα-Μήτσου…
Κωσταντίνα, χαρήκαμε που σε γνωρίσαμε!!
Σάκη και Ειρήνη, welcome back!!

Μακάρι να κρατούσε περισσότερο…
Mike Miskis


11 Comments to “Φουρνά…η παιδική χαρά…”:
  1. Dinos says:

    Φ…ανταστική τοποθεσία!
    Ο…μορφα περάσαμε!
    Υ…στερα φάγαμε!
    Ρ…ούχα λασπώσαμε!
    Ν…οmads γαρ!
    Α…ντε και στην επόμενη!

  2. Παναγιώτης says:

    Πολύ χιόνι, πολύ παιχνίδι, πολλή χαρά, πολύ γέλιο, πολύ ωραίος χιονάνθρωπος, πολύ ωραία εξόρμηση.

  3. Κωνσταντίνα says:

    Nomads, Φουρνά.. πρωτόγνωρες εμπειρίες. Σε τι να πρωτοαναφερθώ; Στην ομορφιά των Nomads ή στη μαγευτική συνάντηση με τη χιονισμένη φύση; Θα ξεκινήσω από το έλασσον, τον άνθρωπο, για να καταλήξω στο μείζον, τη μάνα γη.
    Ήταν η πρώτη φορά για μένα που συμμετείχα σε εκδρομή των Nomads. Δεν ένιωσα όμως ούτε στιγμή «ξένο σώμα». Όλα τα μέλη της ομάδας ήταν πολύ φιλικά απέναντί μου και με βοήθησαν σιωπηρά να ενσωματωθώ στην παρέα. Τους ενώνει ένας κοινός παλμός τον οποίο με γενναιοδωρία μετέδωσαν και σε εμένα. Αστείρευτη θετική ενέργεια, καλή διάθεση, συντροφικότητα, αλληλεγγύη, πολύ χιούμορ είναι τα βασικά συστατικά του «πίνακα» των Nomads εμπλουτισμένο με την προσωπική πινελιά του καθένα καθώς η ατομικότητα των ανθρώπων δεν πρέπει να απαλείφεται κάτω από τον κοινό παρανομαστή της ομάδας.
    Το σπουδαιότερο είναι ότι γίναμε όλοι αυτόπτες μάρτυρες της μυσταγωγίας της φύσης. Υποκλιθήκαμε στο μεγαλείο της και θαυμάσαμε την τελειότητά της. Πήραμε βαθιές αναπνοές που μας χάρισαν ηρεμία και εξασφάλισαν μια παράταση στη ζωή μας. Πρόκειται για μια εξαιρετική απόδραση από την καθημερινότητα που όμως γίνεται απολαυστική λόγω της παρέας. Η άγρια φύση τρομάζει μια ανθρώπινη ύπαρξη, όμως στην κοινότητα αμβλύνεται το πάθος, όπως έχει πει και ο Αριστοτέλης.
    Το Σαββατοκύριακο ένιωσα ότι σεβάστηκα περισσότερο των εαυτό μου και ότι αξιοποίησα το δώρο της ζωής που μου χαρίστηκε.
    Ευχαριστώ πολύ Nomads γι’ αυτό!!
    Εις το επανιδείν….

  4. Mike Miskis says:

    Τι έγινε ρε παιδιά, “χτυπήσαμε φλέβα”??
    Κωσταντίνα, το κείμενο σου με ενθουσίασε. Συγχαρητήρια!!

  5. Κωνσταντίνα says:

    Σ’ ευχαριστώ πολύ Μιχάλη! Είναι η υψηλή ποιότητα της παρέας και της εμπειρίας που με ενέπνευσε να διατυπώσω όμορφα τις σκέψεις μου. Αγαπώ πολύ τον γραπτό λόγο. Λόγω της έλλειψης της αμεσότητας μου δίνει μια ελευθερία να “καταθέσω” απενοχοποιημένα τις ιδέες μου. Πολλά φιλιά. Ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνετε να γράψω και κάτι προσωπικό πέρα από τα στείρα κείμενα που γράφω στη δουλειά μου.

  6. dimitris says:

    Κωνσταντίνα το κειμενό σου είναι φανταστικό. Με συγκίνησε και ψιλοανατρίχιασα κιόλας. Σοβαρά!!!! Πολύ εύστοχη περιγραφή των Nomads. Που τα βρήκες όλα αυτά βρε μπαγάσικο; Σε ευχαριστούμε πολύ για την παρέα. Ελπίζουμε να σε ξαναδούμε σύντομα.
    JIMBOO

  7. Βίκυ says:

    Κωνσταντίνα, χαίρομαι που μέσα από τους NOMADS βρήκες την ευκαιρία να εκφρασθείς αλλά και να νιώσεις δυνατά συναισθήματα που αποτελούν την ουσία της ίδιας της ζωής. Έχω την εντύπωση ότι την επόμενη φορά δίπλα στο τζάκι θα έχουμε πολύ ωραίες συζητήσεις και χωρίς ενοχές γι’αυτό που αισθάνεται ο καθένας μας!

  8. Musashi says:

    Βρε τι Κωνσταντίνα είσαι εσύ; Βλέπω ότι μονοπώλησες το Comment και όλοι γράφουν για σένα. Δεν θα αποτελέσω εξαίρεση. Πραγματικά γράφεις πολύ ωραία. Χαιρόμαστε που σου μεταδώσαμε λίγο από το πνεύμα των Nomads χωρίς να σε τρομάξουμε. Αλήθεια η φύση γίνεται άγρια καμιά φορά και τρομάζει τους αμύητους αλλά αν κοιτάξει κανείς στο βάθος της θα καταλάβει ότι την ίδια ακριβώς φύση κρύβει ο καθένας μέσα του. Όταν λοιπόν γνωρίζεις την φύση γνωρίζεις τον εαυτό σου. Αυτός είναι και ο σκοπός μας. Οι δυσκολίες, η τριβή με την ομάδα, ο συντονισμός της σκέψης σε συνδυασμό με τις ώρες παιχνιδιού αποκαλύπτουν τις αξίες μέσα μας και μας οδηγούν σε ένα νέο πεδίο ηθικής, δικαιοσύνης, συντροφικότητας και εξέλιξης. Το γεγονός ότι σε δεχτήκαμε με αυτόν τον τρόπο που περιγράφεις οφείλεται και στο ότι κάτι θα εξέπεμπες. Σ’ευχαριστούμε που ήρθες παρέα μας.

    Musashi

  9. Κωνσταντίνα says:

    Παιδιά με συγκινήσατε που ασχοληθήκατε μαζί μου τόσο πολύ, αλλά νομίζω ότι δεν αξίζω τους διθυράμβους σας. Είσαστε οι καλύτεροι! Ανυπομονώ για την επόμενη φορά που θα σας δω! Άννα περιμένω να σε γνωρίσω! Από κουβέντα Βίκυ άλλο τίποτα! Μπορώ να κάθομαι με τις ώρες και να μιλάμε. Μπορώ να σου τα πω και τραγουδιστά γιατί έχω μεγάλη αγάπη και με το τραγούδι. Πολλά πολλά φιλιά! Ευχαριστώ πολύ Βασίλη που με έβαλες στον κόσμο σου και μου γνώρισες τα παιδιά και τη φιλοσοφία των nomads- μια φιλοσοφία που δεν απέχει από τις δικές μου σκέψεις και ορμές (ίσως γι’ αυτό και η ταύτιση ιδεών).

  10. vlassis says:

    Κωνσταντινα …..”αφωνος”.

    Κυριες και κυριοι,
    νομιζω οτι πρεπει να χρηστει επισημη αφηγητρια των Νomads οποτε η συμμετοχη της στις Νομαδοδραστηριοτητες επιβαλλεται.
    Bill κανονισε το.

  11. stelios says:

    Εγώ θα πω το εξής μόνο: Τυχερέ Βασίλη!

You must be logged in to post a comment.