Transilvania ( Transylvania) Adventure Trophy 2008

InvitationΗ πρόσκληση

In the world of off-roading, July has only one name: Transylvania Trophy! Since we were not going to compete in extreme class this year, what could be better than an invitation from the organizing team of the TAT-08 to see and to photo-shoot the competition?…

Όταν τον Μάϊο στο Έβρος Trophy είπαμε στον Ionut ότι τελικά δεν θα μπορέσουμε φέτος να λάβουμε μέρος στην extreme class του ΤΑΤ-08, εκείνος μας κάλεσε να το δούμε και να το φωτογραφίσουμε. Στον κόσμο του οff road, Ιούλιος σημαίνει Transylvania Trophy, για όλη την Ευρώπη, και τι καλύτερο από μια πρόσκληση από τον ίδιο τον οργανωτή?…

The organizationΗ οργάνωση

Ionut, Zina, Virgil, and all the team that is behind TAT-08 have done a fantastic job. I was really impressed by the attention the organization has given in the media coverage of the event and by their effort to foresee and to take care of everything. TAT is a big event, and their effort to solve every problem was really huge.

Η οργανωτική ομάδα έκανε πραγματικά τεράστια προσπάθεια. Στο τομέα της κάλυψης του αγώνα από τα Media έχουμε πολλά να διδαχτούμε. Υπεύθυνος τύπου ο Bogdan Paranic, ολοκαίνουργια Land Rover με οδηγούς στη διάθεση των δημοσιογράφων και ελικόπτερο στη διάθεση του τύπου για κάλυψη των διαδρομών από αέρος. Η ατμόσφαιρα του αγώνα μοναδική, ακόμα και για όσους τον κάλυπταν και τον παρακολουθούσαν…

DEVA….45.883594, 22.905625


H Land Rover, η μόνη εταιρία που δείχνει να μήν φοβάται τους αγώνες και είναι πάντα παρούσα στο Trophy και σε συμμετοχές και ως σπόνσορ! Κούκλα το νέο Defender!!


The competitorsΟι αγωνιζόμενοι

The photos speak louder than any words. We saw Jeeps, Nissans, Toyotas and just a few Suzukis, but the most popular vehicle was, by far, the Land Rover Defender, as heavily modified of course as any other vehicle The vehicles are so big and heavy, that a fully prepared Defender 90 is considered middleweight. We even saw Defender 110, 5-door G-Wagen and 5-door Nissan Patrol. Every vehicle had at least two winches, and we saw up to four winches in one vehicle. The level of preparation and the attention to detail was, in the majority of the competition vehicles, really amazing.

Τι να πούμε, απολαύστε τις φωτογραφίες… Πολλά Land Rover Defender, ίσως τα 2/3 του συνόλου!! Γενικά πολύ βαριά οχήματα, σκεφτείτε ότι το L/R του Ionut που τόσο βαρύ έδειχνε στα Ελληνικά Trophy παρά τις ικανότητες του πληρώματος του, για τα εκεί δεδομένα είναι ο μέσος όρος με βάρος πάνω από 2300 κιλά. Είδαμε μέχρι και Defender 110, πεντάπορτο GWagen και πεντάπορτο Nissan Patrol, με κομμένο αμάξωμα, στην extreme class. Ένα ενδεικτικό του πόσο βαριά είναι κατά μέσο όρο τα οχήματα είναι ότι το Wrangler του περσυνού νικητή, με άξονες Volvo portal, 36άρια, δύο εργάτες, diesel μοτέρ, transfer από Nissan Patrol και αυτόματο κιβώτιο από GWagen θεωρείται ελαφρύ. Μετρήσαμε μέχρι και τέσσερις εργάτες σε ένα όχημα, ενώ κανένα νομίζω δεν είχε λιγότερους από δύο. Το επίπεδο προετοιμασίας και η προσοχή στη λεπτομέρεια ήταν, με λίγες εξαιρέσεις, κορυφαία.

Τέσσερεις εργάτες δεν είναι αρκετοί….!

Περινός και φετινός νικητής του Transilvania Trophy



Patrick Vandickelen από το Βέλγιο

The Greeks – Οι Έλληνες

Greece has one team in the extreme class and one in the open class. They are progressing very good, being above the mid-classification in both extreme and open. We wish them the best!!

Πολυ καλή παρουσία!! Τα παιδιά στην open δεν είχαμε την ευκαιρία να τα δούμε σε δράση γιατί κυνηγούσαμε συνεχώς την extreme, αλλά ξέρουμε ότι πάνε καλά. Η ομάδα του Γιώργου Πέτραινα στην extreme με χαροποίησε ιδιαίτερα με τη σοβαρότητα και την συνολική της παρουσία, έκανε ένα από τα καλύτερα περάσματα στην κατατακτήρια και μέχρι τη στιγμή που φύγαμε ήταν πάνω από τη μέση στην κατάταξη, πράγμα που ισχύει και για την ομάδα της open. Ευχόμαστε καλή συνέχεια, πραγματικά σας χαρήκαμε, και μακάρι να τελειώσετε τον αγώνα χωρίς ατυχίες. Πάντα τέτοια!!!




Πρωϊνή ενημέρωση δημοσιογράφων (πράγμα άγνωστο στα μέρη μας!)

ενημέρωση συμμετεχόντων…απο τον Virgil Marin
















The competitionΟ αγώνας

I know that only the competitors can really tell how technical and difficult a trophy really is. Reporters and spectators only see a part of the trophy, and that part may not be the hardest. The Media people were taken to all the “hot spots”, all the difficult spots to see and to shoot, so, from what I saw I can tell that the level of difficulty was average. I think it’s better to ask the competitors themselves, when the Trophy will be over. They will certainly have more to say. Most of the crews are taking no risks, and they are using their winches in every difficult spot, uphill, downhill or side slope. A slow and safe approach. A few of them, the most confident, are testing their driving skills and the performance of their vehicles instead of relying on their winches all the time. A fast and high-profile approach, but a risky one too.

Την πραγματική δυσκολία μπορούν να μας την μεταφέρουν μόνο οι αγωνιζόμενοι. Σαν θεατής δεν μπορείς να δεις όλα τα σημεια του αγώνα. H οργάνωση μας πήγε στα “hot spots“, στα δύσκολα και τεχνικά σημεία, και από όσο είδα, το επίπεδο δυσκολίας ήταν μεσαίο, σε σύγκριση με τους Ελληνικούς αγώνες των τελευταίων ετών. Καλύτερα να μας πουν οι Έλληνες αγωνιζόμενοι, όταν με το καλό επιστρέψουν. Τα πληρώματα στην πλειοψηφία τους δεν ρισκάρουν καθόλου, χρησιμοποιούν πάρα πολύ τους εργάτες, περνώντας αργά και σίγουρα από τα εμπόδια. Λίγοι, κυρίως τα ”ονόματα”, προσπαθούν πρώτα στα ίσια, χωρίς εργάτη, προσέγγιση που (χωρίς να αμφισβητώ την εμπειρία των υπόλοιπων Ευρωπαϊκών πληρωμάτων) είναι πολύ πιο εντυπωσιακή, έχοντας βέβαια τους κινδύνους της.







Το Camp της διανυκτέρευσης..

και οι απαραίτητες συντηρήσεις…















Philoxenia- Η φιλοξενία


Ionut and Zina did the best for us. Hotel rooms, helicopter flights, two brand new Land Rovers (a Defender and a Discovery 3 TDV6) with professional drivers from Land Rover, Mario and Raluka, and all the means for a perfect journey to the TAT world were provided with grace. What can we say, other than a big THANK U!!!

Οι φίλοι μας μας παρέδωσαν άλλο ένα μάθημα για την έννοια της λέξης «φιλοξενία». Όλα, από τα ξενοδοχεία μέχρι το ελικόπτερο, και με δύο ολοκαίνουργια Land Rover (ένα Defender και ένα Discovery 3 TDV6) με επαγγελματίες οδηγούς, τον συμπαθέστατο Mario και την όμορφη Raluka, ο Bogdan πάντα stand by να βοηθήσει… όλα όσα χρειαζονταν για ένα τέλειο ταξίδι στον κόσμο του ΤΑΤ. Τι να πούμε φιλαράκια, άλλο από ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!!!

Thank you Raluca!!!

The future – Το μέλλον

We met old friends, made new ones, so the promise stays: See you next year, you, fantastic people! I hope to see you through the windscreen of our competition car, and not as a spectator. We wish for a safe finish for the TAT-08. Take care!!

Η υπόσχεση σε παλιούς και νέους φίλους για συνάντηση του χρόνου στα μαγικά δάση της Τρανσυλβανίας (όχι όμως σαν θεατές…), μας παίρνει λίγη από τη λύπη για το γυρισμό. Ευχόμαστε σε όλους καλή ολοκλήρωση του αγώνα, χωρίς ατυχήματα, και πάλι καλή επιτυχία στα Ελληνικά χέρια!!

οι ταξιδιώτες,

the travellers

Mike Miskis, Musashi, George Q.




12 Comments to “Transilvania ( Transylvania) Adventure Trophy 2008”:
  1. Παναγιώτης says:

    Αντέχει το ADSL σας 350 φωτογραφίες;

  2. stelios says:

    Oaou! Πολύ ωραία φαίνονται όλα!!! Και δύσκολα! Τι συνεβει και έσπασε το παρμπρίζ στο αυτοκίνητο σας;

  3. Mike Miskis says:

    Δεν είναι το δικό μας, νομίζω είναι του Virgil…

    Λοιπόν, το πάρτι τελείωσε σήμερα. Απ’ ότι μαθαίνω, και οι δύο Ελληνικές ομάδες είναι μέσα στη δεκάδα στη κλάσση τους (open & extreme).

    Πάρα πολύ καλά!!!

    Περισσότερα μόλις έχω νέα, αν και φαντάζομαι ότι σε λίγο θα βγουν αποτελέσματα στο διαδίκτυο, forums κλπ κλπ.

  4. Παναγιώτης says:

    Φωτό 147, Μουρατίδης στο ελικόπτερο όλα τα λεφτά!

  5. Musashi says:

    Ομολογώ ότι ήταν μιά καταπληκτική εμπειρία, κάτι πολύ περισσότερο από έναν αγώνα, μία διεθνής γιορτή θα ήταν ο σωστότερος χαρακτηρισμός. Ήταν πραγματικά απίθανο να βλέπεις ανθρώπους διαφόρων εθνοτήτων να καταφθάνουν το Σάββατο το βράδυ και να χαιρετιούνται σε μιά ατμόσφαιρα διεθνούς πάρτυ! Παλιές γνωριμίες, νέες γνωριμίες! Deva, πολύ όμορφη μικρή ( και δροσερή)πόλη στην καρδιά της Transilvania! Όλα τα λεφτά οι δύο Ιταλικές ομάδες με τους portal άξονες. Το γέλιο που κάναμε δεν λέγεται. Φιλοξενία της οργάνωσης άψογη! Δάση μαγικά! Οι φίλοι μας και αυτοί άψογοι όπως πάντα! THANKS Ionut, Zina, Virgil, Bogdan, Raluca, Mario! Α και Mike, Q!

  6. Παναγιώτης says:

    mike έχουμε αποτελέσματα;

  7. Ανδρέας says:

    Σας ζηλευω που βρεθηκατε εκει.Η φιλοσοφια προετοιμασιας των αυτοκινητων εκει αρκετα διαφορετικη απο τα δικα μας αυτοκινητα.Δεν εχουμε αλλες φωτο?οχι πως αυτες ηταν λιγες αλλα αν εχουμε αλλες απο δραση.

  8. Mike Miskis says:

    Ανδρέα, μη λες τέτοια γιατί ο Μουρατίδης θα βάλει άλλες 500, θα το κάψει το broadband!!

    Λοιπόν, αποτελέσματα εν τάχει:
    Ο νικητής του 2007 ξανακέρδισε, και είναι ο πρώτος στην ιστορία του ΤΑΤ που το έχει κερδίσει δύο φορές. Είναι γύρω στα 55-60 με περισσότερα από 150 trophies στο παλμαρές του.
    Οδηγεί το Wrangler με τους Volvo portal άξονες. Μάλλον έχει βρει τη συνταγή, ελπίζω του χρόνου να του τη χαλάσουμε…
    Πληροφοριακά, τρέχει με συνοδηγό την κόρη του (που είναι γύρω στα 19-20 και πολύ όμορφη) και έχουν κερδίσει μαζί και το Istria Trophy. Το κορίτσι έχει χάσει μια φάλαγγα του δεξιού της χεριού από εργάτη. Όχι ακριβώς αυτό που λέμε εδώ στην Ελλάδα “μη-μου-άπτου κοριτσάκι”…

    Στη δεύτερη θέση η ομάδα των Βούλγαρων με G και Defender, προετοιμασμένο από τον Παντελή Γιαμαρέλλο. Είναι η ομάδα που στην κατατακτήρια ειδική δεν μπορούσε να βγάλει το G από την τάφρο, έχασαν χρόνο, και τελικά πέρασε μπροστά το Defender και το τράβηξε. Προφανώς μετά βρήκαν τη φόρμα τους, για να φτάσουν σε ασημένια κούπα!!

    Η Ελληνική ομάδα της extreme τερμάτισε στην 13η θέση. Τους αξίζουν συγχαρητήρια, και μόνο το ότι πήγαν είναι σημαντικό , πόσο μάλλον το ότι τερμάτισαν στη μέση περίπου της κατάταξης.

    Τα παιδιά στην open πήραν 6η θέση και πρέπει να το γιορτάζουν. ΤΑΤ είναι αυτό, ακόμα και στην open, δεν είναι ότι κι’ότι!!

  9. Q says:

    Όταν μίλησα με τον Mike και μου είπε ότι ήθελε να πάει στο ΤΑΤ σαν θεατής έστω για το ΣΚ, μέσα μου ψήθηκε η ιδέα να πάμε μαζί. Στην πορεία ήρθε και ο Μουρατίδης οπότε πήγαμε οι τρεις μας.
    Όπως είπαν και τα παιδιά, ο καλός μας φίλος IONUT είχε φροντίσει για όλα! Είχαμε στην διάθεσή μας δύο Landrover για να κινηθούμε παντού. Πρέπει να ευχαριστήσουμε την ‘Premium Auto Motors’ για την προσφορά της.
    Γενικά το οργανωτικό επίπεδο της διοργάνωσης ήταν πάρα πολύ υψηλό. Το ΤΑΤ δεν είναι μόνο ένας αγώνας, είναι μια γιορτή, ένας τόπος συνάντησης φίλων από όλη την Ευρώπη. Η φροντίδα της οργάνωσης για τους αγωνιζόμενους αλλά και τους δημοσιογράφους ήταν πολύ υψηλή. Βρήκα πολύ έξυπνη την ιδέα με τα διαφορετικά χρώματα στα μπλουζάκια, ώστε να ξεχωρίζουν εύκολα οι αγωνιζόμενοι από τους οργανωτές, καθώς και τα διαφορετικά επίπεδα ευθύνης μεταξύ των οργανωτών.
    Στο αγωνιστικό επίπεδο, η προσέγγιση των οχημάτων ήταν πολύ διαφορετική από αυτή που έχουμε συνηθίσει στους ελληνικούς αγώνες. Αυτοκίνητα πιο βαριά, πιο εξοπλισμένα (μην ξεχνάμε ότι έχουν να βγάλουν 6 ημέρες αγώνα). Όμως το κόστος για να στήσουν ένα τέτοιο αυτοκίνητο είναι σαφώς μικρότερο από τα ‘ελληνικά’ αγωνιστικά. Επίσης υπήρχαν portal άξονες καθώς και πολλοί (μα πάρα πολλοί) εργάτες. Εργάτες μπροστά, πίσω, στη μέση, στα πλάγια, ηλεκτρικοί, υδραυλικοί, μηχανικοί, βελτιωμένοι, τροποποιημένοι, κατασκευασμένοι. Γενικά κάθε …καρυδιάς εργάτης. Ένα άλλο αξιόλογο σημείο είναι η υποστήριξη των ομάδων. Υπήρχαν από ομάδες αυτόνομες μέχρι ομάδες που είχαν φορτηγά υποστήριξης μαζί τους. Νομίζω ότι η υποστήριξη είναι πολύ σημαντικός παράγοντας σε μια αγωνιστική ομάδα του ΤΑΤ.
    Ένα σημείο που θα ήθελα να σταθώ είναι η γυναικεία παρουσία στον αγώνα, τόσο στις συμμετοχές όσο και στους θεατές. Υπήρχε γυναίκα οδηγός από την Αυστρία με συνοδηγό …τον άντρα της. Μου άρεσε πολύ η παρουσία του Patrick και της Patricia, από το Βέλγιο, με το ζευγάρι τους. Δύο Landrover, με πληρώματα δύο μεσήλικα ανδρόγυνα, λες και πήγαιναν εκδρομή
    Ο νικητής του αγώνα έτρεχε με συνοδηγό την …κόρη του!
    Γενικά πιστεύω ότι ο μέσος όρος του επιπέδου των αγωνιζόμενων δεν απέχει πολύ από τον μέσο όρο των Ελλήνων αγωνιζόμενων σε Trophies. Επίσης η φήμη του αγώνα για το επίπεδο δυσκολίας νομίζω ότι οφείλεται περισσότερο στη διάρκειά του παρά στις απλές και ειδικές διαδρομές, κρίνοντας από τα hotspots που είδαμε..
    Η ελληνική συμμετοχή ήταν σοβαρή και καλά προετοιμασμένη. Τα παιδιά έκαναν μια πολύ καλή παρουσία. Μην ξεχνάμε ότι στην ελληνική ομάδα υπήρχε το μοναδικό αγωνιστικό με ψαλίδια!
    Γενικά το ΤΑΤ είναι μια πρόκληση η οποία αξίζει τον κόπο να δεχτεί κάποιος…

  10. Mike Miskis says:

    Q, με το σχόλιο σου για τα οχήματα, το κόστος κλπ, εννοείς υποθέτω αυτό που συζητάγαμε, το ότι δηλαδή μπορείς να λάβεις μέρος με σχετικά χαμηλό budget, για την εμπειρία και για την περιπέτεια. Σε αυτό έχεις δίκιο, αλλά αυτό ισχύει και στην Ελλάδα.

    Από την άλλη όμως, οι διεκδικητές είχαν οχήματα με τρομέρές λεπτομέρειες και high end πράγματα, με κόστος πολύ μεγάλο. Αυτό δηλαδή που ισχύει και εδώ, επίσης.

    ..τελικά όσο το σκέφτομαι βλέπω ότι είδαμε περισσότερα κοινά και λιγότερες διαφορές (που υπήρχαν κυρίως σχετικά με το βάρος, τους πολλούς εργάτες κλπ), πράγμα που δείχνει πόσο πολύ έχει εξελιχθεί το off road στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.

  11. Dinos says:

    Σήμερα το πρωί απόλαυσα το ΦΩΤΟ-ΤΑΤ!!!
    Ένα μεγάλο Μπράβο στους φίλους μας και γενικά σε όλη την οργάνωση!

    Στους συμμετέχοντες διέκρινα αρκετά πράγματα (που ίσως να τα συζητήσουμε κατ’ ιδίαν), πάντως αυτό που ξεχώρησα είναι αγάπη για το σπορ-γιορτή και “επίπεδο” (αυτά σε πάνε ένα βήμα πιο πέρα)

    Μιχάλη, Μιχάη, Γιώργο σας ζήλεψα!

  12. Mike Miskis says:

    Ντινάρα, πάντα εύστοχος!!

You must be logged in to post a comment.