Στο Magadan της Αν. Σιβηρίας (το τέλος του ταξιδιού που ονειρεύομαι) το θερμόμετρο χθες τη νύχτα έδειξε -51 κελσίου. Ποτέ δεν κατάλαβα πως οι άνθρωποι αυτοί ζουν κανονικά, με τέτοιο κρύο. Πως ζεσταίνουν τους χώρους που ζουν και εργάζονται? Οι συγκοινωνίες μάλιστα λειτουργούν κανονικά, μιας και -λόγω του παγετού- οι δρόμοι θυμίζουν άσφαλτο ενώ τους θερμότερους μήνες είναι δύσβατοι ή κλείνουν εντελώς από τη λάσπη.
Διαλέξτε λοιπόν: ψοφόκρυο και βατούς δρόμους ή κουνούπια και λάσπη? … για να ξέρουμε ποια εποχή θα το κάνουμε. Και να βάλουμε ένα στόχο για να το δουλέυουμε σιγά-σιγά. H φύση του ταξιδιού είναι τέτοια που απαιτεί χρόνια προετοιμασίας.
Μπρρρρ, κρύο. Με τριγυρίζει και μια ίωση… 😎
Mike Miskis
Μεταξύ του έγινα παγάκι και του μου ‘κοψε, ένα κουνούπι μεγέθους δεκαοχτούρας, το δάχτυλο μια ενδιάμεση πιο ανθρώπινη κατάσταση δεν υπάρχει; 🙂
Άκου μέγεθος δεκαοχτούρας 🙂 :-)…. τώρα για τη Σιβηρία “ανθρώπινη κατάσταση” δεν ξέρω…
Mike αν και ο προορισμός είναι προκλητικός, εμένα δεν με ικανοποποιεί. Εάν είναι να φτάσουμε μέχρι εκεί, τότε λίγο παραπέρα είναι η χερσόνησος της Καμτσάτκα η οποία αποτελεί για εμένα τον απόλυτο προορισμό, με ηφαίστεια, θερμοπίδακες κλπ Το πρόβλημα είναι ότι ανοίγει μόνο το καλοκαίρι, που σημαίνει ότι θα πρέπει να περαστεί ο Μ56 με την λάσπη που καταπίνει μέχρι και τριαξονικά.
Προσωπικά θα προτιμούσα το κρύο και τον παγετό με τους ‘βατούς’ δρόμους (θυμήθηκα την Βουλγαρία του 2007!). Φαντάζομαι διανυκτερεύσεις στην ύπαιθρο με τον ανάλογο εξοπλισμό, αλλά και χαλαρωτικά βράδια δίπλα στο τζάκι, σε παρακμιακά ξενοδοχεία, υπολείμματα της κομμουνιστικής εποχής.
Κάνοντας ένα ταξίδι περίπου 26.000 χλμ είναι κρίμα να μην πάμε λίγο παραπέρα (άλλα 1000 – 2000 χλμ). Στη συγκεκριμένη χερσόνησο υπάρχουν 29 ενεργά ηφαίστεια. Η περιοχή έχει ενταχθεί στη λίστα της UNESCO με τα μέρη και τα μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Δεν μπορώ να διαλέξω ακόμη…
Παιδιά, αν θέλουμε να είμαστε λογικοί, αυτό το ταξίδι γίνεται μόνο καλοκαίρι. Και πάλι, το “λογικοί” είναι πάρα πολύ σχετικό. Βέβαια και όταν λέγαμε ότι θα πάμε με τα τζιπ στο Ιράν κανείς δεν μας θεωρούσε λογικούς 😎
Υ/Γ. Για Καμτσάτκα συμφωνώ με χίλια, αλλά όσο προσθέτουμε προορισμούς, τόσο μικραίνουν οι πιθανότητες να το πραγματοποιήσουμε τελικά. Πάντως η Καμτσάτκα είναι τρελό φετίχ.
Δηλαδή, δεν γλιτώνουμε τις δεκαοχτούρες….
Σοβαρά τώρα, ένα ταξίδι 26.000 χλμ μέχρι το Magadan δεν γίνεται σε 3-4 εβδομάδες. Χρειάζεται 50 – 60 ημέρες. Οπότε εκεί εύκολα προσθέτεις μερικές ακόμη για την Καμτσάτκα….
Από την άλλη υπάρχουν κάποια ακόμη ερωτήματα: Θα παρακάμψουμε τη στέπα του Καζακστάν ή θα την ‘ζήσουμε’??? (βάλε κάτι ακόμη σε μέρες)
Επίσης, μιας και θα περάσουμε από ‘δίπλα’, θα αφήσουμε την Gobi και τα Altai παραπονεμένα? Μια γκαζιά δρόμος είναι…… (και καμιά βδομαδούλα…)
………
Άρα μια χαρά…
Με το εφάπαξ θα πάμε…!!! 🙂
Βρε γλέντια, δεν είναι 26, κοντά στα 14.000 είναι. Τα χιλιόμετρα 😎
Παν… Κατ…?
13.951km 🙂
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑΑΑ!!!
Mike, δεν θα γυρίσουμε???
Επιστροφη με cargo τα οχηματα και aeroflot εμεις.
Πες το βρε Mike και εγω φοβηκα τα 26000.
Jacobino αισιοδοξο σε βλεπω οτι θα παρεις εφαπαξ. Καμμια φαπα ξ μπορει να παρουμε ολοι. Τελευταιος τυχερος ειναι ο Ντιναρας νομιζω.
Τωρα στους οσον αφορα τους στοχους εγω θελω να βαλω αλλον ενα.
Διασχιση Νοτιου Αμερικης. Λιγο Mexico λιγο Αμαζονιο λιγο Ανδειςκαι φυσικα Γη του Πυρος. Τωρα για να μην παραπονιεται ο Q μια και θα’μαστε εκει πεταγομαστε και απεναντι να νιωσουμε λιγο ψυχρα.
Δεκαοχτουρες δεν ξερω αν εχει κροκοδειλους ομως θα’χει.
Χρονια Πολλα και καλη Χρονια σε ολα τα παιδακια.
ΥΓ Μου εχετε λειψει ολοι.
Και’σεις μας εχετε λειψει VANT company!
ΥΓ: Ολα μας τα ταξιδια καπως ετσι ξεκινησαν, αντε μαζεψτε κανενα φραγκο, μεχρι το 2015 🙂
Με ορίζοντα το 2015… Η Παταγωνία…. είναι must!!!
Μόλις έβαλα το πρώτο 5ευρο στον κουμπαρά μου…!
Εδώ αποκτά κυριολεκτικό νόημα η φράση “ρούβλια θα τα κάνεις”…
Η διάσχιση της νοτίου Αμερικής είναι απίστευτη, και η Παταγωνία ένα μέρος όνειρο… Δεν μπορώ να φανταστώ πως θα πάμε τα οχήματα εκεί. Επειδή το road trip με συναρπάζει (το ζήσαμε στο Ιράν, αλλά και στη Συρία-Ιορδανία με την Κέλλυ) ψηφίζω Σιβηρία.
Αλλά έχω να βάλω και άλλον ένα πιθανό προορισμό: Κέιπ τάουν….
Σε οποιοδήποτε από τα παραπάνω ταξίδια το όχημα είναι πολύ σημαντικός παράγοντας. Το diesel νομίζω ότι είναι υποχρεωτικό για τους λόγους που όλοι ξέρουμε. Επίσης το όχημα θα πρέπει να έχει κάποια σημαντικά βασικά χαρακτηριστικά:
α) Χώρους και ωφέλιμο φορτίο
β) Απουσία ηλεκτρονικών
γ) Αυτόματο κιβώτιο
δ) Ευκολία συντήρησης
ε) Ευκολία ανεύρεσης ανταλλακτικών
στ) αξιοπιστία…..
ζ) ιπποδύναμη που να κάνει άνετο και ασφαλές το ταξίδι
Με βάση τα παραπάνω δεν είναι πολλά τα τετρακίνητα που καλύπτουν τις παραπάνω απαιτήσεις. Μιλώντας για εμάς, το G αν και έχει κάνει αρκετά δύσκολα πράγματα σε ακραίες συνθήκες, δεν νομίζω ότι καλύπτει τις απαιτήσεις ενός τέτοιου ταξιδιού, λόγω χώρου αλλά και πολλών ηλεκτρονικών.
Θα προτιμούσα ένα 5πορτο G παλιότερης γενιάς (ίσως το 300άρι) ή ένα Land Cruiser 80άρι ή 100άρι με τον 4,2, ή ένα Patrol 5πορτο ή το Grand Cherokee overland. Φυσικά το JK είναι επίσης κατάλληλο. Για το ταξίδι στην Αφρική το Toyota είναι μονόδρομος, αλλά στη Ρωσία το Mercedes έχει αρκετά καλή κάλυψη.
Έχοντας να διανύσουμε 13.000 χλμ σε δύσκολο τεραίν και δρόμους που κάνουν το επαρχιακό δίκτυο της Ελλάδας να μοιάζει με Autobahn η χρήσει εργάτη πρέπει να αποκλειστεί. Φυσικά και πρέπει να υπάρχει για ώρα ανάγκης, αλλά για ένα ταξίδι 30 ημερών με μέσο όρο 433 χλμ ανά ημέρα, συνυπολογίζοντας και τις ημέρες στάσης οι περιπτώσεις χρήσης εργάτη πρέπει να ελαχιστοποιηθούν. Η ΜΩΤ πιστεύω ότι σε ‘κανονικές’ συνθήκες θα είναι περίπου 50 χλμ/h
Συνεχίζεται…..
Η δική μου οπτική εδώ:
http://nomad.gr/%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-4%CF%874-%CE%B7-%CE%B5%CE%BE%CE%AD%CE%BB%CE%B9%CE%BE%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CF%8E%CE%BD/
Για το θέμα του terrain που γράφεις, στο ταξίδι αυτό θα υπάρχουν μέρες όπου θα καλύπτουμε ελάχιστη απόσταση, με υψηλό βαθμό δυσκολίας και πολύ εργάτη και μέρες που θα καλύπτουμε μεγάλη απόσταση σε βατό terrain. Αυτός ο αναπόφευκτος συνδυασμός είναι και ένα από τα στοιχεία που καθιστούν το ταξίδι αυτό τόσο συναρπαστικό στα μάτια μου. Είναι επίσης ένας από τους λόγους που τα οχήματα που μπορούν να το φέρουν σε πέρας είναι μετρημένα.
Σιγά-σιγά θα βάλω τα legs του ταξιδιού και περισσότερες λεπτομέρειες. Στη συνέχεια μπορούμε να δούμε τα δεδομένα.