Η διεξαγωγή του Αγώνα “1st Wild Terrain Argolida 2014” που προσμετρούσε στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, μας χάρισε μια Οκτωβριάτικη εκδρομή με καλοκαιρινό καιρό, στο Ναύπλιο. Περάσαμε φανταστικά!
Το Ναύπλιο είναι πανέμορφο. Ένας περίπατος στην Παλιά Πόλη σε γεμίζει θετική ενέργεια. Υπέροχη αισθητική, αστικός πολιτισμός και ωραίος κόσμος.
Στο Antica Gelateria di Roma παίζει το καλύτερο παγωτό του κόσμου. Αν σκοπεύετε να σταματήσετε σε ένα μόνο κύπελο, μην πάτε 🙂
Ο Αγώνας έγινε σε εξαιρετικό κλίμα και συνοδεύτηκε από ατελείωτες κουβέντες, πλάκες και πειράγματα, μεταξύ κυρίως των παλιών φίλων που βρεθήκαμε εκεί.
Η Λέσχη μας φιλοξένησε υποδειγματικά και εμείς για άλλη μία φορά σταθήκαμε δίπλα στο άθλημα που τόσο αγαπούμε.
Οι πολύπειροι Ραυτόπουλος / Μπάρλος πέταγαν και κατέκτησαν την πρώτη θέση. Φέτος που έφτιαχναν το αυτοκίνητο από την αρχή, τα παιδιά μας εμπιστεύτηκαν για την καινούργια τους ανάρτηση. Μεγάλη μας τιμή. Και το αποτέλεσμα τους δικαίωσε! Φαντάζεστε τη χαρά μας!!
Εξίσου πολλά συγχαρητήρια αξίζουν βέβαια σε ό λ ο υ ς τους αγωνιζόμενους αλλά και στα παιδιά της λέσχης. Πάντα τέτοια, και ακόμα καλύτερα εύχομαι!
Καλή εβδομάδα!
Mike Miskis
Συγχαρητήρια στη λέσχη που διοργάνωσε τον αγώνα και στους λίγους αγωνιζόμενους που ακόμη αντέχουν να στηρίζουν τέτοιους αγώνες. Από τις φωτογραφίες που είδα, το θέαμα πρέπει να ήταν πολύ υψηλό. Αλλά δεν είδα θεατές. Δεν ξέρω πόσο μπορεί να αντέξει ο θεσμός του επάθλου περιπέτειας με τέτοιες συνθήκες. Ίσως θα πρέπει να επαναπροσδιοριστεί με 1-2 αγώνες το χρόνο που θα είναι το γεγονός της χρονιάς. Να μπορεί να στηριχθεί από συμμετοχές, χορηγούς, διαφήμιση ώστε να προσελκύει θεατές και νέο αίμα στο χώρο. Δεν ξέρω εσείς αλλά εγώ αναπολώ τα Evros trophy με το κλίμα που επικρατούσε εκεί…….
Για όσους ζήσαμε τα μεγάλα Trophy, απλά δεν υπάρχει σύγκριση με το σήμερα. Εκείνη η κοσμοπλημμύρα και η ατμόσφαιρα. Ακόμα και μέσα στο αεροπλάνο άκουγες άγνωστους ανθρώπους να συζητάνε για το Trophy. Ήσουν “in the right place, at the right time” όπως λένε.
Όσοι δεν το έζησαν, δεν καταλαβαίνουν πως ήταν. Και προσπαθούν να κάνουν συγκρίσεις. Δεν παίζει, απλά… 🙂
Όμως, George, τα μεγάλα Trophy έσβησαν κυρίως επειδή οι ίδιοι οι δημιουργοί τους δεν τα σεβάστηκαν. Με λαμογιές, στημένα αποτελέσματα, χαρισμένες ποινές και κάθε είδους γυφτιές, δεν πας μπροστά. Ακόμα μαθαίνω πράγματα και ‘μένω άφωνος. Πως ήμασταν τόσο αφελείς τότε…?
Ας πρόσεχαν λοιπόν. Και όσο για το glam και την προβολή, “υπάρχουν κι’αλλού πορτοκαλιές” όπως λέει και η παροιμία…
Ναι, ο αγώνας στο Ναύπλιο δεν μπορεί να συγκριθεί με εκείνα τα μεγάλα event. Αλλά George, επίσης δεν μπορεί να συγκριθεί και στο επίπεδο της δικαιοσύνης, του ελέγχου των αποτελεσμάτων και του τόσο καλού κλίματος μεταξύ των αγωνιζομένων. Πραγματικοί Κύριοι, όλοι τους!
Πιστεύω ότι με σωστές κινήσεις, μπορούμε να φτιάξουμε έναν θεσμό πολύ καλύτερο από ότι παλιά. Και να ξαναφέρουμε τον κόσμο, γιατί υπάρχει πολύς κόσμος που αγαπάει το άθλημα και τον θέλουμε κοντά στους αγώνες, όπως σωστά παρατηρείς.