Podgorica, Dubrovnik, Mostar, Mokra Gora…μια διαδρομή βγαλμένη από παραμύθι.
Σε κάθε μας βήμα ξετρύπωναν κάστρα, λίμνες, ποτάμια, γέφυρες, τρενάκια, βαρκούλες και ειδυλλιακά σπιτάκια. Κάπου εκεί είμαι σίγουρη πως ήταν κρυμμένη η Tinkerbell, η νεράιδα του Πήτερ Παν. Μόνο έτσι εξηγείτε το γεγονός ότι “βρισκόμασταν” 6 μέρες στην “ΟΝΕΙΡΟΥΠΟΛΗ”.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ, γεμάτο αστερόσκονη όπως ακριβώς αυτή που χρησιμοποιούν οι νεράιδες, στους συμπρωταγωνιστές μου που χωρίς αυτούς το ταξίδι δεν θα ήταν το ίδιο όμορφο.
«Υπάρχει τίποτα αληθινότερο από την αλήθεια; Ναι, το παραμύθι. Αυτό δίνει νόημα αθάνατο στην εφήμερη αλήθεια». Νίκος Καζαντζάκης
“Καρολίνα”
Το ταξίδι αρχίζει με ένα σύντομο πέρασμα απο την Αλβανία. Highlight το κάστρο της ROZAFA στην Σκόδρα, στην Βόρειο Αλβανία!
Το απόγευμα της ίδιας μέρας γνωρίζουμε την πρωτεύουσα του Μαυροβουνίου την Potgorica. Απόγευμα, ώρα για τα απίθανα Cevapcici και την τοπική μπύρα.
στον δρόμο για Cetinje, Η παλιά πρωτεύουσα του Μαυροβουνίου. Skadar Lake National Park
Εσπρεσσο, καπουτσίνο, μπύρα, ώρα για χαλάρωση!
Το μεσαιωνικό λιμάνι του Kotor από ψηλά, θέα που σου κόβει την ανάσα! To αρχαίο ελληνικό Ασκρήβιον!
Dubrovnik! H αρχαία ελληνική Ραγκούσα!
το στέκι του βαριεστημένου σεφ! Χάλια!! Το χειρότερο φαγητό που έφαγα τα τελευταία χρόνια. Απάτη!!
Pocitelj Castle στον δρόμο για Μόσταρ
Pocitelj Castle citadel
Το Μόσταρ είναι μια πόλη και δημοτική αρχή της Βοσνίας επί του ποταμού Νερέτβα και είναι η πέμπτη σε μέγεθος πόλη στη χώρα. Το όνομα της πόλης οφείλεται στην Παλιά Γέφυρα (Στάρι Μοστ) και τους πύργους στις άκρες της, που ονομάζονται “φύλακες της γέφυρας” (μοστάρι). Η γέφυρα, που είχε χτιστεί επί οθωμανικής κυριαρχίας καταστράφηκε κατά τον πόλεμο της Βοσνίας από Κροάτες και ξαναχτίστηκε με βάση το αρχικό σχέδιο το 2004. Από το 2005 η γέφυρα αποτελεί Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Εκτεταμένες καταστροφές, και πολλα θύματα μεταξύ των κατοίκων της, γνώρισε και η υπόλοιπη πόλη.
Σύμφωνα με την απογραφή του 2005, κατοικείται από 127.066 ανθρώπους, ενώ η Κροατική μειονότητα φαίνεται να αυξάνεται ολοένα – η σερβική μειονότητα μετά τον πόλεμο είναι αμελητέα
The best restaurant Ever!! Hindin Han, Mostar
Το Σαράγεβο (λατινικό: Sarajevo, κυριλλικό: Сарајево), είναι η μεγαλύτερη πόλη και πρωτεύουσα της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, της Ομοσπονδίας της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης και η “de jure” πρωτεύουσα της Σερβικής Δημοκρατίας. Βρίσκεται στην κοιλάδα Σαράγεβο στα εδάφη της Βοσνίας και περιβάλλεται από τις Διναρικές Άλπεις. Η πόλη είναι γνωστή για τη θρησκευτική της ποικιλομορφία, καθώς συνυπάρχουν οπαδοί του Ισλάμ, του Ρωμαιοκαθολικισμού, της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και του Ιουδαϊσμού. Αν και η περιοχή έχει κατοικηθεί από τους προϊστορικούς χρόνους, η σύγχρονη πόλη του Σαράγεβο αναπτύχθηκε σαν προπύργιο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τον 15ο αιώνα.[2] Το 1914, στο Σαράγεβο δολοφονήθηκε ο Φραγκίσκος Φερδινάνδος, γεγονός που στάθηκε αφορμή για το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Πιο πρόσφατα, πιο γνωστή είναι η πολιορκία του Σαράγεβο κατά τον πόλεμο της Βοσνίας, ενώ επί του παρόντος η πόλη προσπαθεί να ορθοποδήσει και να προσαρμοστεί στη μεταπολεμική πραγματικότητα.
Espresso και κουβεντούλα στο Sarajevo!
Μια απο τις ύποπτες πλαγιές για νάρκες στην Ερζεγοβίνη. Στον δρόμο απο Sarajevo για Gorazde μέσα απο τα βουνά
Η ξακουστή γέφυρα The Bridge of Drina του Μεγάλου Βεζύρη Mehmed Paša Sokolović στο Višegrad γνωστό απο την νουβέλα του Γιουγκοσλάβου συγγραφέα Ivo Andrić ο οποίος την έγραψε το 1945 και βραβεύτηκε με Nobel λογοτεχνίας. Κατασκευάστηκε απο το 1571 ως το 1577 απο τον διάσημο τότε αρχιτέκτονα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας Mimar Sinan. Το 1992 ο Σερβοσνιακός στρατός και η αστυνομία σκότωσε επάνω στην γέφυρα 3000 Βόσνιους πολίτες, μεταξύ των οποίων και 119 παιδιά, και τους πέταξε στο ποτάμι στα πλαίσια των εθνικών εκκαθαριστικών επιχειρήσεων.
το 1898 η πλημμύρα του ποταμού σκέπασε την γέφυρα και τα νερά φτάσαν στο σημείο που δείχνουμε. Η γέφυρα υπέστη ζημιές αλλά απέδειξε την άψογη στατικότητα και συμπαγή κατασκευή της. ¨Εκτοτε λέγεται ένα ρητό στην περιοχή που λέει “Ostade kao ishou-pria na Vichesgrad,” εννοώντας τόσο γερή σαν την γέφυρα του Visegrad,”
Mokra Gora, Serbia, Sarganska Osmica, δυομιση ώρες καταπληκτικής ορεινής διαδρομής με το τρένο της εποχής!
ταχύτητα 30 km/h. Τρέχοντας το προλαβαίνεις!
Mechavnik. Kustendorf (10 βαθμοί για όσους ξέρουν) Ο Εμιρ ήταν εκεί!
Tara National Park.
H μικρή πλην πυρόψυχη παρέα!!
Και στο επόμενο με υγεία. Του χρόνου Αθήνα- Θεσσαλονίκη- Beograd, Plitvice National Park, Trogir, Krka Park, Dubrovnik, Mostar, Sarajevo, Mokra Gora- Θεσσαλονίκη- Αθήνα
Τέλεια!! Τέλεια!! άντε στο επόμενο όλοι μαζί!!!!
Μούρ. Ένα έχω να πώ… ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ… !!!
Μας ταξίδεψες μια φορά και μας… ξαναταξίδεψες τώρα παλι!!!
Ευχαριστούμε και τους άλλους δυο απίστευτους συνοδοιπόρους μας (Ντίναρα και Ελένη για την καταπληκτικη παρέα τους, την ενέργεια τους και τα χαμόγελο που μας πλημμύρισαν – και την ταριφιά)…!!!
Φιλαράκια, μας λείψατε όλοι! Έπρεπε να ήμασταν όλοι εκει!!!
Παναγιώτη πιστεύω να το εννοείς!!!!
Χορταστικό ταξίδι με ISO Moor 2013! Νομίζω οι εικόνες τα λένε όλα. Και η περιγραφή άψογη! Επίσης νομίζω ότι θα ταίριαζε γάντι στη Μισκογένεια (next time)!
Mike είσαι απίστευτος, είσαι μοναδικός, είσαι σούπερ, είσαι θεός, είσαι καρδιά, είσαι ψυχή, είσαι, είσαι και τι δεν είσαι!!!!!
Σ Ε Ε Υ Χ Α Ρ I Σ Τ Ο Υ Μ Ε Ο Λ Ο Ι Ο Ι Σ Υ Ν Τ Α Ξ Ι Δ Ι Ω Τ Ε Σ Σ Ο Υ ! ! ! !
Πόνεσα με τις φωτογραφίες.
Τι φανταστικό… και πόσο διαφορετικά το έζησα αυτή τη φορά: Από τον Νοέμβριο που είπαμε “Balkan Trek 2013” μέχρι το πουσάρισμα (“just go for it!”) και την παραδοχή ότι δεν θα είμασταν μαζί σας…
Υπέροχες φωτογραφίες!! Για την 19 έχουμε περισσότερες πληροφορίες? Φανταστική αυτή με τα κανό και αυτές με τα κάστρα και με το τραίνο. Βαριά, πολύ βαριά αυτή στη γέφυρα του Visegrad..
Και αυτή η παγωμένη μπύρα στο τραπέζι στην Potgorica, με τη γεύση που έχει η… παγωμένη μπύρα, μόνο στα ταξίδια 😎
Προσυποργάφω την ευχή του Παναγιώτη…
χαίρομαι πάρα πολύ που περάσατε τόσο όμορφα! αναμενόμενο βέβαια… μακάρι να μπορούσα κι εγώ….next time.
Το ταξιδιωτικό spirit των nomads δήλωσε ένα βροντερό ΠΑΡΩΝ!.
Το ταξίδι στην άγνωστη γειτονιά μας αποκαλύπτει μέρη παραμυθένια, που σιγά σιγά αποκαλύπτονται. Δεν κρύβω ότι ζήλεψα και στενοχωρήθηκα λίγο, που λόγω των συνθηκών δεν ήταν δυνατόν να συμμετέχουμε και εμείς στο ταξίδι.
Το μάτι των φωτογράφων μας μετέφερε λίγο από τη μαγεία του ταξιδιού! Ανυπομονώ να ακούσω ιστορίες και διηγήσεις….
*Επειδή ζηλέψαμε, ‘πεταχτήκαμε’ το ΣΚ μέχρι τη Βουδαπέστη για το παγκόσμιο dog show (Τα υπόλοιπα στο fb, δεν έχουν θέση εδώ…)
Οταν περάσατε από Ραγκούσα, με σκεφτήκατε καθόλου;